Pierre Mille à Paris
In de zomer van 1904 vestigde Serruys zich in haar atelier te Parijs, destijds de navel van de (kunst)wereld. Later, in 1908, leerde ze op het salon van madame de Arman Caillavet de Franse schrijver Pierre Mille (1864-1941) kennen. Op dergelijke salons werd over kunst gesproken en uit recente literatuur voorgelezen. Anatole France, eveneens een Franse schrijver en goede vriend van Pierre Mille, las er voor uit Mille's recente novelle Marie fait-en-fer. Deze voordracht zou een belangrijke rol hebben gespeeld in de ontmoeting van Yvonne en Pierre.
Pierre Mille was een befaamd koloniaal schrijver, journalist en diplomaat. Afkomstig uit Choisy-le-Roy, ten zuidoosten van Parijs, groeide hij op in een bourgeois huishouden. Geboren in een conservatief gezin in 1864, een tijd van instabiliteit waarin nieuwe Europese natiestaten ontstonden, werd de poltieke activiteit op de voet gevolgd. Na de humaniora waar hij afstudeerde van de opleiding Grieks-Latijn, en vermoedelijk ook na een opleiding rechten, studeerde de jonge Pierre Mille politieke wetenschappen aan de école. Een drukke politieke activiteit lag wellicht aan de basis van zijn hogere studies, alsook van zijn etnologische en sociologische interesses. Geïntrigeerd door de problemen van de koloniale politiek, werd het kolonialisme een belangrijke focus in zijn werk.
Mille heeft veel geschreven en van verschillende aard. Sedert 1890 was hij journalist bij de Parijse krant Le Temps. Hij verzorgde er de rubriek 'en passant' waarin hij diverse gebeurtenissen van de week besprak. Le Temps was een van de weinige Franse bladen die destijds het op internationaal nieuws gericht was. Zo reisde Mille vaak rond om over uiteenlopende gebeurtenissen te rapporteren. Naast journalist was Mille ook een gevierd essayist en romanschrijver. Hij liet zich veelal inspireren door de vele verschillende bestemmingen die hij bezocht voor zijn verslaggeving. Een fantasierijke benadering tot de realiteit die hij daar waarnam, leidde tot het ontstaan van talrijke fictieve verhalen. Zo situeren de meeste fictieve werken zich veelal in de koloniale Franse tijd en handelen ze om het leven van de inheemse bevolking. Maar liefst een kleine vijftigtal boeken werden in zijn naam, en in meerdere talen, gepubliceerd.
Uittreksel van het kerkregister St. Franciscus te Menen: huwelijk Serruys-Mille.
Na de ontmoeting op het salon van madame de Arman Caillavet, huwden Yvonne Serruys en Pierre Mille op 18 april 1909 in de Sint Franciscuskerk te Menen. Hoewel het echtpaar kinderloos bleef, had Pierre Mille wel een dochter uit een vorig onbekend huwelijk met Régina Candiani: Claire Mille, doorgaans gekend als Clara Candiani (1902-1996). Ook Clara was journaliste, in eerste instantie voor de geschreven pers en later ook voor de radio. Zo was ze een van de weinige vrouwen die in 1927 uitgroeide tot een belangrijke verslaggever voor de krant Le Figaro. Tot na de Eerste Wereldoorlog woonden de Milles in de rue de Bagneux, nu gekend als de rue Jean Ferrandi, in hartje Parijs. Nadien verhuisden ze naar de idyllische Quai de Bourbon op het Île Saint-Louis. Gepassioneerd door zijn metier bleef hij schrijven tot aan zijn dood: Pierre Mille stierf in 1941 aan een longontsteking.
TREFWOORDEN: Menen, Parijs, Pierre Mille, Quai de Bourbon.